لیبرال‌ها درگیر طراحی رادیکال گذرنامه کانادایی هستند که احتمالاً آن‌را بسیار متفاوت جلوه می‌دهد. حذف نشان سلطنتی روی جلد و تغییر آن به تصاویر پدران کنفدراسیون، یادبود ملی ویمی، RCMP و جام استنلی با تصاویری که بیشتر منعکس‌کننده آن‌چه امروز کانادا است از جمله این تغییرات هستند.
به گزارش گیشنیز و به‌گفته یکی از مقامات، این تغییرات در هفته‌های آینده اعلام و در ماه جولای معرفی می‌شود.
دولت موظف است هر پنج سال یک‌بار ویژگی‌های امنیتی را به‌روز کند تا اقدامات جدید ضد جعل تعبیه شود، اما لیبرال‌ها از زمان به‌قدرت رسیدن، گذرنامه را مدرن نکرده‌اند. گذرنامه فعلی حاوی یک تراشه مخفی برای جلوگیری از جعل است و مقامات می‌گویند فناوری جدید به‌کار گرفته‌شده بسیار پیشرفته است.
به‌گفته یک مقام ارشد دولتی گذرنامه جدید دارای تدابیر امنیتی پیشرفته‌ای است که برای حفاظت از یکپارچگی سیستم گذرنامه و مطابق با بهترین شیوه‌ها و استانداردهای بین‌المللی ضروری است.
مانند دولت‌های گذشته، لیبرال‌ها از اصلاحات امنیتی برای نمایش تصاویری استفاده می‌کنند که ارزش‌های آن‌ها را بیشتر منعکس می‌کند، از جمله نمایش برجسته‌تر زنان و بومیان کانادا.
حتی گفته می‌شود که دولت ترودو مفهوم تغییر پاسپورت آبی تیره به قرمز لیبرال را بررسی کرده است، ایده‌ای که ظاهراً مشروط به آزمایش کیفیت به‌حالت تعلیق درآمده است.
این آخرین نمونه از تلاش دولت ترودو برای تغییر شکل نمادهای کانادا به‌منظور بازتاب ارزش‌های خود است.
اتاوا قرار است از طرح جدیدی برای تاج کانادایی رونمایی کند که بر بالای نشان سلطنتی قرار دارد. این به اصطلاح تاج ترودو تمام تصاویر مذهبی را حذف و برگ‌های افرا و دانه‌های برف را جایگزین آن‌ها می‌کند.
هیچ‌چیز در سیاست جدید نیست و دولت‌ها از هر قشری سعی کرده‌اند با معرفی نمادهایی که بیشتر منعکس‌کننده برنامه‌هایشان است، معنای کانادایی‌بودن را دوباره تعریف کنند.
در اواخر سال ۲۰۰۹، وزیر مهاجرت وقت جیسون کنی، یک راهنمای جدید شهروندی کانادا را معرفی کرد که به‌گفته او بر تاریخ، ارزش‌ها و نهادهای کانادا متمرکز بود. این کتابچه گزارش‌های مفصلی از جنگ‌های کانادا ارائه و بر تعهدات شهروندی تأکید می‌کرد.
محافظه‌کاران همچنین به تمام سفارت‌خانه‌ها و کنسولگری‌های خارجی دستور دادند که پرتره‌های ملکه را به‌نمایش بگذارند، کلمه سلطنتی را در عناوین نیروی هوایی و نیروی دریایی بازگرداندند و مراسم بزرگداشت جنگ ۱۸۱۲ (در حالی‌که سالگرد منشور ۱۹۸۲ را که نماد آزادی است) را نادیده گرفتند.
منتقدان در آن زمان محافظه‌کاران را به سیاسی کردن تاریخ و اتخاذ دیدگاهی ویکتوریایی متهم کردند که نظامی‌گری، سلطنت‌طلبی و امپریالیسم را برجسته می‌کرد.
مدافعان نمادهای جدید خاطرنشان کردند که کانادا مدت‌ها است با این ایده که کانادایی‌بودن به چه معناست دست و پنجه نرم کرده است.