براساس نظرسنجی اخیر Morning Consult، نیمی از آمریکایی‌ها فهمیده‌اند که در حال حاضر ایالات متحده با رکود روبرو است.
با وجود ترس از رکود، S&P 500 در سال جاری نزدیک به هفت درصد افزایش یافته که ممکن است به‌دلیل پیش‌بینی اقتصاددانان از یک رکود نسبتا کوتاه و کم‌عمق بوده باشد.
دیوید روزنبرگ، اقتصاددان سابق مریل لینچ که اکنون سرپرستی تحقیقات و همکاران روزنبرگ را بر عهده دارد، ترکیبی از ترس از رکود اقتصادی و صعودی بودن بازار را ناهماهنگی شناختی می‌نامد.
راحیل صدیقی، تحلیلگر ارشد تحقیقاتی در Neuberger Berman، گفته است که رکود اقتصادی در سال ۲۰۲۳ شدیدتر از حد انتظار خواهد بود.
در طول سال ۲۰۲۲، فدرال رزرو با هدف مبارزه با تورمی که منابع مالی آمریکایی‌ها را تحت تأثیر قرار داده بود، مبارزه کرد و راه حل بانک مرکزی افزایش نرخ بهره در تلاش برای کند کردن اقتصاد و کاهش تورم بود.
اکنون سؤال این است که آیا اقدامات فدرال رزرو برای کاهش تورم بدون وارد کردن اقتصاد به رکود کافی است یا خیر.
دورنمای این خروج فرود نرم نامیده می‌شود و حتی اگر این اتفاق نیفتد، بسیاری از اقتصاددانان معتقد به رکود نرم هستند. به این دلیل که بسیاری از نشانه‌های رکود سنتی رخ نداده است. به‌عنوان مثال، هزینه‌های مصرف کننده، که حدود ۷۰ درصد از اقتصاد ایالات متحده را تشکیل می‌دهد و همچنین بازار کار قوی است و نرخ بیکاری ۳/۴ درصد است.
چرا ممکن است یک رکود عمیق‌تر در راه باشد؟
علیرغم دیدگاه نسبتا خوشایند بسیاری از اقتصاددانان، برخی از تحلیلگران مشکلاتی را در برخی از آمارهای اصلی مشاهده می‌کنند.
مبارزه با تورم می‌تواند سخت‌تر از حد انتظار باشد
درحالی‌که بسیاری کاهش تورم را نشانه‌ای کاهش نرخ بهره یا حتی توقف آن توسط فدرال رزرو می‌دانند، صدیقی می‌گوید که اعداد تورم، تمام ماجرا را نشان نمی‌دهند.
تورم خدمات را در مقابل کالاها که در ژانویه به بالاترین سطح خود از سال ۱۹۸۲ رسیده‌اند، در نظر بگیرید. صدیقی گفت که هیچ امکانی وجود ندارد که تورم خدمات را قبل از افزایش بیکاری کاهش داد. او گفت: «این روش کار نمی‌کند. ابتدا اشتغال ضعیف می‌شود و سپس تورم خدمات افزایش خواهد یافت.»
به عبارت دیگر، اقتصاد برای فروکش کردن تورم دردهای بیشتری را با افزایش بیکاری تحمل خواهد کرد که می‌تواند به‌معنای ادامه یافتن افزایش نرخ‌ها باشد و اقتصاد را به رکودی عمیق‌تر از آن‌چه کارشناسان انتظار دارند، سوق دهد. صدیقی گفت: «فدرال رزرو راه طولانی‌تری نسبت به آن‌چه می‌گوید، در پیش دارد.»
برخی اقتصاددانان می‌گویند که علیرغم عدم اطمینان اقتصادی، پیش‌بینی سود شرکت‌ها که محرک اصلی عملکرد سهام است، در نهایت مثبت خواهد بود. براساس گزارش Refinitiv، تحلیلگران وال‌استریت انتظار دارند که شرکت‌های S&P 500 در سال ۲۰۲۳ درآمد خود را ۱/۵ درصد افزایش دهند.
با نگاهی ساده می‌توان تحلیل کرد که درآمدها تا ۲۰ درصد کاهش می‌یابد و تا به امروز هرگز رکودی وجود نداشته است که در طول آن درآمدها افزایش یافته باشد. پیش‌بینی می‌شود در سال جاری با یک ناهنجاری آشکار روبه‌رو شویم.
هنگامی‌که رکود اقتصادی همزمان با کاهش تورم رخ می‌دهد، باید انتظار کاهش بیش از حد معمول در درآمدها را داشته باشیم.
صدیقی می‌گوید: «بسیاری از منابع تورم ناشی از سیاست‌های پولی محرک دوران همه‌گیری است که باعث شد آمریکایی‌ها به میزان قابل توجهی ذخایر نقدی خود را افزایش دهند.»
صدیقی معتقد است که ۲۰ درصد از خانوارهای ثروتمند که زندگی خود را از طریق پس‌انداز تأمین می‌کنند، تأثیر افزایش نرخ‌ها را احساس نمی‌کنند. اما قشر متوسط جامعه که برای تأمین هزینه‌های خود به دریافت دستمزد متکی هستند، با بالا رفتن رکورد و مانده وام‌‌های شخصی، در تنگنا قرار خواهند گرفت.
به‌عبارت دیگر، ثروتمندان آسیبی نمی‌بینند، اما برای افراد کم درآمد جامعه، رکود شروع شده است.
رکود عمیق با پول شما چه می‌کند؟
به‌گفته تحلیلگران، رکود عمیق به‌معنای کاهش شدید قیمت سهام در سال ۲۰۲۳ است. براساس محاسبات محققان، S&P 500 که در حال حاضر روی ۴۰۷۹ قرار دارد، امسال می‌تواند به ۳۰۰۰ برسد. روزنبرگ ۲۹۰۰ را پیش‌بینی کرده است که به‌معنای زیان ۲۶ تا ۲۹ درصدی است.
کارشناسان مالی در پرتو پیش‌بینی‌های کوتاه‌مدت بازار نسبت به ایجاد تغییرات عمده احتیاط می‌کنند. اگر متقاعد شده‌اید که رکود عمیق همراه با بازار نزولی قریب‌الوقوع است، روی افزودن دارایی‌های باکیفیت خود تمرکز کنید.
به‌عنوان مثال، روزنبرگ پیشنهاد کرد که سرمایه‌گذاران اوراق قرضه، ممکن است از مبالغی استفاده کنند که دارایی‌های خزانه‌داری ایالات متحده هستند، از آنجایی‌که خزانه‌داری در حال حاضر بازدهی خوبی دارد، در صورتی‌که نرخ بهره کاهش یابد و هرگز با سناریوی نکول مواجه نشود، قیمت آن افزایش خواهد یافت.
اقتصاددانان به سرمایه‌گذاران سهام پیشنهاد می‌کنند که از شرکت‌های باکیفیت با ترازنامه قوی و سود تقسیمی قوی استفاده کنند، زیرا این شرکت‌ها معمولا در دوره‌های آشفتگی اقتصادی بهتر دوام می‌آورند و به‌طور کلی باید از ریسک بی‌مورد خودداری کرد.