شاید کارمند نمونه و وفادار بودن، چیزی است که هر کسی دوست دارد آنرا تجربه کند. مرکز توجه بودن و سپردن مسئولیتهای مختلف به کارمندان، گاهی یک افتخار بهحساب میآید. در این مقاله در اینباره بیشتر گفتهایم:
مدیران شرکتها برای کارمندان وفادار خود ارزش قائل هستند، اما یک مطالعه جدید نشان میدهد که آنها دوست دارند بدون هزینه و با اضافهکردن مسئولیت، از آنها بهرهبرداری کنند.
وفاداری ممکن است یک فضیلت باشد، اما میتواند آسیبزننده هم باشد
به گزارش گیشنیز محققان میگویند که این دسته از مدیران لزوماً بدجنس نیستند و ممکن است ندانسته و بدون در نظر گرفتن نتایج اخلاقی تصمیمات خود، اینکار را انجام دهند.
با اینحال، معمولا کارمندان وفادار بهخاطر حجم کاری زیاد خود همیشه در عذاب و خسته هستند، اما وفاداری ظاهری خود را حفظ میکنند.
متیو استنلی، نویسنده اصلی این مقاله و محقق فوق دکترا در دانشکده تجارت فوکوا دانشگاه دوک در ایالات متحده میگوید: «شرکتها، کارمندان وفاداری میخواهند که مزایای زیادی برایشان داشته باشند. اما بهنظر میرسد با پیدا شدن یک کارمند وفادار، شرکتها او را استثمار میکنند.»
استنلی میگوید: «این یک چرخه معیوب است. کارمندان وفادار هم ناخواسته دوست دارند استثمار شوند و وقتی کاری استثمارگرانه انجام میدهند، بهعنوان یک کارمند وفادار شناخته میشوند که در انتخابهای آینده آنها تأثیرگذار است.»
اما با توجه به اینکه قدرت در دست مدیران است و حقوق و بیمه درمانی هم تحت کنترل آنها، کارکنان معمولا در مقابل انجام کار بدون دستمزد قدرت مقاومت ندارند و مجبورند آنرا انجام دهند که برای مدیران مسئله کاملا عادی است و از نظر آنها یک کارمند وفادار باید هر کاری را که آنها میخواهند، انجام دهد.
محققان میگویند که گرایش مدیران به استثمار کارکنان وفادار، تا حدی ناشی از ناآگاهی درباره رفتارشان است و یکی از راههای کاهش بهرهکشی، افزایش آگاهی مدیران برای حل مشکلات رفتاری ناخواسته آنها است.
محققان همچنین هشدار میدهند که وفاداری لزوماً منفی نیست و کارمندان همیشه نباید از فراتر رفتن از وظیفه خودداری کنند.