مهاجران کانادا به دلایل مختلفی پا به این کشور می‌گذارند و براساس سرشماری سال ۲۰۲۱ مشخص شده است که کانادا تقریبا یک میلیون ساکن موقت دارد.
به گزارش گیشنیز، این مقاله ویژگی‌های ساکنان غیر دائم بر اساس دلیل اقامت موقت آن‌ها را بررسی می‌کند.
طبق این مطالعه، جمعیت ساکنان موقت کانادا در حال افزایش است.
این جمعیت یک میلیونی را کارگران خارجی، دانشجویان بین‌المللی و پناه‌جویان تشکیل می‌دهند و همگی به صورت قانونی، اما موقت در کانادا زندگی می‌کنند.
تقریبا نیمی از این یک میلیون نفر، با مجوز کار در کانادا ساکن شده‌اند، کمی بیشتر از ۱۰ درصد ویزای تحصیلی و کار دارند. ۲۰ درصد با ویزای تحصیلی در کانادا هستند و پناهندگان ۱۵ درصد از این جمعیت را تشکیل می‌دهند.
دارندگان اقامت موقت کانادا را افراد جوان تشکیل می‌دهند
از هر ۱۰ نفر ساکن موقت، شش نفر از جوانان بین ۲۰ تا ۳۴ سال هستند. جوان‌ترها با ویزای کار و تحصیل به کانادا می‌آیند و طبیعی است که میانگین سنی آن‌ها کمتر از بقیه جمعیت کانادا باشند.
بیشترین مهاجران موقت، از کشورهای هند و چین بوده و بیشترین پناه‌جویان ایرانی در استان بریتیش کلمبیا زندگی می‌کنند.
تقریباً همه NPRهایی که با مجوز تحصیلی و کاری وارد کانادا شده‌اند با زبان انگلیسی یا فرانسوی آشنا هستند.
مشارکت نیروی کار در میان ساکنان موقت زیاد است
کانادا دارای جمعیت سالخورده، کاهش نرخ باروری و کمبود نیروی کار است. بنابراین برای تحریک اقتصاد و پر کردن مشاغل خالی، به NRPها متکی است.
نرخ مشارکت نیروی کار NPRها بیشتر از بقیه جمعیت کانادا است، اما سن پایین آن‌ها این تفاوت را توجیه می‌کند.
تقریبا همه NPRهای ۱۵ ساله و بالاتر، بیشتر در بخش فروش و خدمات مشغول به کار می‌شوند و پناهندگان بیشتر در مشاغلی مثل حمل‌ونقل و تجهیزات، تولید و مشاغل تأسیساتی و مشاغل بهداشتی مشغول به کار هستند.