محدودیتهای اعمالشده برای جلوگیری از گسترش کرونا ویروس، موجب تغییر رفتار بعضی از افراد شده است، اما ممکن است این روند برای افراد اجتماعی و برونگرای جامعه، به طور خاصی چالشبرانگیز باشد. در حال حاضر، به خاطر این رویداد دلهرهآور، یکسری تغییرات شخصیتی در افراد بوجود آمده است.
تحقیقات جدید نشان میدهد که افراد مختلفی در ایالات متحده، دچار تغییرات شخصیتی شدهاند و خصوصیاتی مانند صراحت، سازگاری، برونگرایی و وظیفهشناسی هم در بین افراد، کمتر از قبل در بین افراد دیده میشود.
این تحقیق نشان داده است که افراد زیر ۳۰ سال، دچار اختلالات بلوغ شدهاند.
در این تحقیق طولی که توسط مجله Plos One منتشر شد، نحوه اثرگذاری استرس ناشی از ابتلا به کرونا بر روی شخصیت افراد از طریق فکر، احساس و رفتار، مورد بررسی قرار گرفته است.
این تحقیق با استفاده از «مدل پنج عاملی» که در مورد سازماندهی سلسله مراتبی ویژگیهای شخصیتی مورد استفاده در روانشناسی است، تغییرات بوجود آمده در پنج ویژگی شخصیتی (روانرنجوری، برونگرایی، صراحت، سازگاری و وظیفهشناسی) را در زمانهای مختلف همهگیری کرونا مورد بررسی قرار داده است.
محققان، تغییرات شخصیتی را در اوایل کرونا (۲۰۲۰) و در نیمه آخر (۲۰۲۱-۲۰۲۲) با دوره قبل از همهگیری کرونا مقایسه کرده و نتایج آن را مورد بررسی قرار داده است.
با اینکه به نظر میرسید در نیمه دوم همهگیری کرونا (۲۰۲۱-۲۰۲۲)، هیچگونه تغییر مهمی در خصوصیت «روانرنجوری» رخ نداده است، ولی محققان متوجه کاهش بروز خصوصیاتی مثل برونگرایی، صراحت، سازگاری و وظیفهشناسی شدند.
محققان در رابطه با این تحقیق نوشتند که اگر این تغییرات بلند مدت باشد، رویدادهای استرسزا و دلهرهآور در سطح جامعه، مانند همهگیری کرونا، میتواند موجب تغییرات جزئی در شخصیت افراد شود.
دکتر «سایمون شری»، استاد بخش روانشناسی علوم اعصاب در دانشگاه دالهوسی که در این تحقیقات مشارکتی نداشته است، در این مورد گفت: «ما در همهگیری کرونا، قرنطینه و محدود بودیم. انتظار میرفت که انزوا و گوشهگیری، بخشی از بهداشت عمومی باشند. بنابراین، پس از چندین ماه انزوا و گوشهگیری، جای تعجب نیست که بعضی از ویژگیهای شخصیتی، به میزان کمی دچار تغییر شده است.»
با اینکه شری به شبکه خبری CTVNews.ca گفت که مسلما میتوان ویژگیهایی مانند برونگرایی و صراحت را در سطح جامعه مشاهده کرد، اما با بروز بیماری همهگیر کرونا، ممکن است چنین ویژگیهایی منجر به گسترش بیشتر ویروس شوند.
شری در ادامه گفت: «مسئله کاهش برونگرایی افراد در طول همه گیری کرونا، هدف چنین تحقیقاتی بوده است. در واقع، افراد برونگرا به عوامل بیماری زا تبدیل شدهاند، زیرا آنها با برقراری ارتباط اجتماعی، موجب انتقال بیماری میشوند.»
این تحقیق نشان داده است که افراد جوان درگیر اختلالات شخصیتی ناشی از افزایش روانرنجوری، تمایل به تجربه احساسات منفی دارند، در برابر استرس آسیبپذیر هستند و در عین حال هم، میزان سازگاری و وظیفهشناسی در آنها کاهش یافته است.
شری میگوید: «در مرحله جوانی، هنوز شخصیت شما شکل نگرفته است. هنوز برای رشد مغز، رشد شخصیت و پیشرفت شخصی فرصت دارید. اما بعد از ۳۰ سالگی، شخصیت ثابتتر و پایدارتر میشود. حتی ممکن است شخصیت شما دیگر تغییری نکند.»
در مورد تأثیرات دراز مدت هم شری بر این باور است که استراتژیهای کاهش کرونا، منجر به تغییرات مادامالعمر در شخصیت میشود که در واقع، در هر فردی، درجات مختلفی از این تغییرات دیده میشود.
اثرات بلندمدت با واکنش مداوم ما نسبت به همهگیری کرونا مشخص خواهد شد؛ اینکه چه توصیههایی در زمینه تربیت فرزندان داریم؟ چه ضوابطی را پیاده میکنیم؟ چه سیاستهایی را پیشنهاد میدهیم یا اینکه احساس میکنیم به آنها نیاز داریم؟