هر سال روز جهانی مهاجران و پناهندگان در ۲۶ سپتامبر یا آخرین یکشنبه سپتامبر برگزار می‌شود. این روز را سازمان ملل متحد برای بزرگداشت و احترام به کسانی که مجبور به ترک خانه‌های خود شده‌اند، از درگیری‌ها فرار کرده‌اند، مصیبت دیده‌اند و راه موفقیت را در جایی دور از خانه پیدا کرده‌اند، نامگذاری کرد.
این روز برای به رسمیت شناختن شجاعت مهاجران و همدلی و درک ما برای مصیبت‌ها و تصمیمات دشوار بسیاری از مهاجران نامگذاری شده است. فعالیت‌های انجام شده در این روز برای حمایت و ایجاد فرصت برای مهاجران و پناهندگان است.
تاریخچه روز جهانی مهاجران و پناهندگان
از سال ۱۹۱۴، کلیساهای ایتالیا هر سال روز جهانی مهاجران و پناهندگان را جشن می‌گیرند.
جرقه نامگذاری این روز، چند ماه قبل از شروع جنگ جهانی اول اتفاق افتاد. پاپ پیوس دهم بعد از اینکه از فریاد میلیون‌ها ایتالیایی که به دلیل اجبار به خارج از کشور مهاجرت کرده بودند، تحت تأثیر قرار گرفت و از همه خواست دست به دست هم بدهند و برای مهاجران دعا کنند. بندیکت که تنها چند ماه بعد جانشین او شد تحت تأثیر حساسیت پاپ پیوس ابتکاراتی انجام داد. در طول این مدت نامه‌ای با عنوان «درد و نگرانی» به مقامات کلیسای ایتالیا ارسال شد که در آن درخواستی برای اهمیت دادن به این روز برای حمایت معنوی و اقتصادی از مهاجران ایتالیایی را داشتند.
در سال ۲۰۱۹، تعداد مهاجران در سراسر جهان به ۲۷۲ میلیون نفر رسیده و ۵۱ میلیون بیشتر از سال ۲۰۱۰ بود. آنها به دنبال آموزش و شغل بهتر و سودآورتر و برای فرار از تعقیب یا جنگ مهاجرت کردند.
مهاجران به محض ورود به سرزمین خارجی که امیدوارند آن را خانه جدید خود بنامند، به دلیل منابع محدود خود با چالش‌های مختلفی روبه‌رو می‌شوند. آنها اغلب دسترسی محدودی به آب تمیز، برق، سرپناه گرم و امکانات بهداشتی دارند.
امروز روزی است جهت ابراز نگرانی برای کسانی که با چالش‌های مربوط به مهاجرت مواجه هستند و فرصتی است برای شناخت سفرهای آنها و افزایش آگاهی در مورد چالش‌های مهاجرت.
۱۹۱۴: منشأ روز
کمی قبل از شروع جنگ جهانی اول، پاپ پیوس دهم از همه مسیحیان خواست تا برای مهاجران دعا کنند.
۱۹۵۲: به رسمیت شناختن روز جهانی
در این سال از کلیساهای خاصی خواسته شد تا تاریخی را برای نامگذاری این روز تعیین کنند.
۲۰۰۴: در نظر گرفتن پناهندگان
شورای پاپی برای خواستار گسترش این روز به پناهندگان شد.
۲۰۲۰: بحران پناهندگان
به دلیل کووید-۱۹ و مصیبت‌هایی مثل بلایای طبیعی، جنگ و ترور، تعداد پناهندگان در سراسر جهان به بیش از ۲۷۰ میلیون نفر رسید.
امروز چه کار کنیم؟
۱. بیشتر بدانید
از وضعیت بد پناهندگان و مهاجران مطلع شوید. در مورد چالش‌های آنها و چگونگی تلاش سازمان‌ها برای کمک به آنها مطالعه کنید.
۲. تماس بگیرید
اگر در جایی زندگی می‌کنید که در آن کمپ‌های آوارگان داخلی یا خانه‌های پناهندگان هست، با آنها تماس بگیرید. امروز روز خوبی است تا تعدادی از همسالان خود را دور هم جمع کنید و از آنها دیدن کنید.
۳. کمک مالی کنید
بسیاری از مهاجران و پناهندگان دسترسی محدودی به حداقل‌هایی مثل لباس گرم، لوازم بهداشتی و غیره دارند. شما می‌توانید اقلام ضروری را بخرید و به آنها اهدا کنید.
۵ واقعیت مهم در مورد مهاجران و پناهندگان
۱. چه کسانی هستند؟
اینها افرادی خارج از کشور مادری خود هستند که به دلیل ترس یا آزار و اذیت برای نژاد، مذهب، عقاید سیاسی یا گروه اجتماعی خود قادر به بازگشت نیستند.
۲. اکثرا زیر سن قانونی هستند
بر اساس آمار، بیش از ۵۰٪ از پناهندگان و مهاجران نوجوان یا زیر ۱۸ سال هستند.
۳. کلیساها اغلب پناهندگان را پناه می‌دهند
این فرمان سال‌ها پیش برای پناه دادن به کسانی که دچار آزار و اذیت شده‌اند، مکانی امن دبه حساب می‌آید.
۴. آنها همسایگان ما هستند
۸۰٪ مهاجران معمولاً از کشورهای همسایه‌ای هستند که اغلب فقیر هم هستند. فقط ۱۶٪ از پناهندگان جهان از کشورهای توسعه یافته جهان هستند.
۵. خیلی از آنها به خانه برگشته‌اند
به دلیل درگیری‌های جنوب غربی آسیا، میلیون‌ها نفر از کشورهای خود فرار کردند. اما در طول دهه گذشته، تقریباً شش میلیون پناهنده به کشور خود برگشته‌اند.
چرا روز جهانی مهاجران و پناهندگان مهم است؟
۱. مهربانی را ترویج می‌کند
تخمین زده می‌شود که بیش از ۶۰٪ از پناهندگان جهان در شهرهایی که به آن نقل مکان می‌کنند، زندگی بهتری دارند. پس چرا وقتی به زندگی بهتری نیاز دارند، به آنها کمک نکنیم.
۲. حقوق بشر را جشن می‌گیرد
با بیشتر پناهندگان در کشورهای میزیان بد رفتاری می‌شود. در معاهده حقوق بشر اعلام شده است که کشورها موظف هستند به کسانی که به دنبال حمایت هستند کمک کنند.
۳. یک بحران انسانی را برجسته می‌کند
در ۲۰ سال گذشته، تعداد افرادی که به دنبال پناهندگی هستند به طور تصاعدی بیشتر شده است. در سال ۲۰۱۸ تقریباً ۸۰ میلیون آواره به دلایل جدی مانند جنگ، خشونت یا درگیری وجود داشته است که به عقیده ما نیاز به یک فراخوان جهانی بزرگ دارد.