آمارها نشان میدهد که تعداد دانشجویان اتحادیه اروپا که در دانشگاههای بریتانیا ثبتنام میکنند، از زمان برگزیت از نصف کمتر شده و با کاهش شدید تعداد استادان از ایتالیا، آلمان و فرانسه روبروست.
برگزیت عامل بازدارندهی اصلی است، زیرا هزینههای خانه و بودجه دانشجویی دیگر برای دانشجویان اتحادیه اروپا که در حال حاضر در بریتانیا مستقر هستند یا قبلا در آنجا زندگی میکردهاند، مطابقت ندارد.
آژانس آمار آموزش عالی که دادههای اولین سال کامل پس از برگزیت را منتشر کرده است، میگوید: «کاهش قابل توجه ثبت نام دانشجویان سال اولی اتحادیه اروپا را میتوان به تغییر در شرایط کمک هزینهها نسبت داد.»
تا قبل از برگزیت، دانشجویان مبلغی بیش از ۹۰۰۰ پوند برای خانه پرداخت میکردند و کمک هزینهی دانشجویی داشتند.
تعداد دانشجویان اتحادیه اروپا که برای سال اول دوره کارشناسی یا کارشناسی ارشد ثبت نام کردهاند، از ۶۶۶۸۰ نفر در سال قبل از اجرایی شدن برگزیت (سال ۲۰۲۰) به ۳۱۰۰۰ نفر در سال ۲۰۲۱ کاهش یافته است. این اولین سالی است که با دانشجویان اتحادیه اروپا مشابه دانشجویان چینی یا هندی برخورد میشود.
تأثیر برگزیت در مقطع کارشناسی بیشتر است، به طوریکه طبق دادههای رسمی، تنها ۱۳۱۵۵ دانشجوی اتحادیه اروپا در سال ۲۰۲۱ در مقطع کارشناسی ثبت نام کردهاند که در مقایسه با ۳۷۵۳۰ دانشجوی سال قبل از آن، بسیار کمتر است.
دانشگاهها میگویند که از دست دادن دانشجو، تنوع رشتههای تحصیلی را از بین میبرد و از نظر مالی به کالجهایی که میتوانند به واسطهی حضور دانشجویان اتحادیه اروپا به دورههای سه یا چهار ساله متکی باشند، فشار میآورد.
ارقام آژانس آمار آموزش عالی (HESA) نشان میدهد که هنوز ۱۲۰ هزار دانشجو از اتحادیه اروپا در دانشگاهها در حال تحصیلند، اما تعداد آنها در مقایسه با ۱۵۲ هزار دانشجوی سال ۲۰۲۰-۲۰۲۱ کاهش یافته است. این تعداد را دانشجویانی تشکیل میدهند که قبل از برگزیت ثبت نام کرده و در حال تکمیل دورهی آموزشی خود هستند.
از دست دادن دانشجویان مقاطع تحصیلات تکمیلی، ضربه مهلکی بر رشد و توسعه علمی کشور وارد میکند؛ چراکه دانشجویان، بخش مهمی از چشمانداز علمی آینده و پیشرفت در زمینههای تحقیقات پزشکی و نجوم هستند.
دادههای HESA نشان میدهد که تعداد دانشجویان تحصیلات تکمیلی اتحادیه اروپا از ۲۴۰۰۰ در سال ۱۸-۲۰۱۷ به ۱۴۰۰۰ نفر کاهش یافته و تعداد دانشجویان تحقیقاتی از ۴۶۵۰ به نصف این تعداد و رقم ۲۲۶۰ رسیده است. براساس دادههای HESA، بیشترین مهاجرت دانشجویان پس از برگزیت از کشورهای ایتالیا، آلمان و فرانسه بوده است.
دانشگاههای بریتانیا اعلام کردهاند که افزایش دانشجویان خارج از اتحادیه اروپا، خروج دانشجویان اتحادیه اروپا در مقطع کارشناسی را خنثی نکرده و باعث تضعیف ثبات مالی برخی آموزشهای سطح سه و کاهش تنوع رشتههای درسی در برخی مناطق شده است.
چارلی رابینسون، رئیس سیاست جنبش جهانی در دانشگاههای انگلستان گفت: «این ارقام بهوضوح نشاندهنده تأثیر از دست دادن آزادی جنبش و تغییر وضعیت شهریهی دانشجویان اروپایی است، بهویژه اینکه وامهای دانشجویی دانشجویان مقطع کارشناسی نیز حذف شده است.»
آمار بخش خدمات پذیرش دانشگاهها و کالجها (Ucas) که دادههای بهروزتری دارند، نشان میدهد که کاهش دانشجویان اتحادیه اروپا ادامه خواهد داشت و تعداد درخواست افراد مقیم اتحادیه اروپا برای دورههای کارشناسی در سال تحصیلی ۲۰۲۲-۲۳ به ۲۴۰۰۰ در مقایسه با ۵۳۰۰۰ در سال ۲۰۱۶ رسیده است.
قبل از برگزیت، هزینهی دانشجویان مقطع کارشناسی اتحادیه اروپا برابر با دانشجویان داخلی و از هزینه صفر در اسکاتلند تا ۹۲۵۰ پوند در سال در انگلستان بود. این دانشجویان در حال حاضر باید رقمی برابر با دانشجویان خارج از اتحادیه اروپا را بپردازند که براساس مطالعات شورای بریتانیا از ۱۱۴۰۰ پوند تا ۳۸۰۰۰ پوند در سال متغیر است.
برگزیت همچنین با قوانین مهاجرتی جدید، دانشجویان اروپایی غیرایرلندی را ملزم به دریافت ویزا و ارائه مدرک تأمین هزینهی ۱۳۳۴ پوندی در ماه برای شهر لندن و ۱۰۲۴ پوندی در ماه برای شهرهای خارج از لندن میکند و وام دانشجویی را نیز حذف کرده است.
سخنگوی وزارت آموزش گفته است که کاهش تعداد دانشجویان اتحادیه اروپا به دلایل مختلف از جمله برگزیت مربوط است.
وزارت آموزش همچنین اعلام کرده است که دانشجویان اتحادیه اروپا بخش مهمی از استراتژی آموزش بینالمللی بریتانیا برای جذب حداقل ۶۰۰ هزار دانشجو در سال و ایجاد گردش مالی ۳۵ میلیارد پوندی در اقتصاد بریتانیا تا سال ۲۰۳۰ هستند.