براساس مطالعه‌ای که در اوایل این ماه توسط دفتر ملی تحقیقات اقتصادی آمریکا انجام شد، مردان جوان با حداقل مدرک لیسانس در حال حاضر ساعات کمتری را صرف کار کردن می‌کنند و بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲ به‌طور متوسط سالانه ۱۴ ساعت کمتر کار کرده‌اند. این کاهش در مدت و شرایط مشابه، برای زنان، بسیار کمتر بوده است.
استعفاهای گسترده و بی‌سروصدا و رکود اقتصادی، باعث تغییرات عمده در جذب نیروی کار شده و اخراج‌های دسته‌جمعی گسترده نیز در پی این عوامل رخ داده است. رکود بازار کار که در نیمه دوم سال ۲۰۲۲ آغاز شد، به سال ۲۰۲۳ هم سرایت کرده و به احتمال زیاد منجر به اخراج کارکنان تعدادی از صنایع، به‌ویژه در حوزه فناوری خواهد شد.
در این گزارش آمده است: «بیماری همه‌گیر کووید-۱۹ افراد را مجبور به تغییر اولویت‌های زندگی کرده و عادات آن‌ها را به ایجاد ساعات کاری منعطف‌تر (مثلاً کار از خانه) تغییر داده، به‌خصوص اگر توانایی مالی آن‌ها شرایط را برایشان سخت نکرده باشد.»
کارمندان به تازگی میل به ایجاد تعادل میان کار و زندگی دارند و ساعات کاری خود را کمتر کرده‌اند
میل به ایجاد تعادل میان کار و زندگی هم افزایش پیدا کرده و کارمندان را به‌جای تلاش برای کار کردن، یکجانشین کرده است. کمتر کار کردن احتمال فرسودگی شغلی را کاهش داده و کارمندان زمان بیشتری را به سرگرمی‌ها و علایق خارج از شغل اختصاص می‌دهند.
ساعات کاری برای مردانی که تحصیلات دانشگاهی دارند (حتی اگر مدرک خود را کامل نکرده باشند) به‌طور متوسط سالانه هشت ساعت کاهش یافته و براساس این مطالعه، افراد ۱۱ ساعت کمتر از سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲ کار می‌کنند.
نویسندگان این مطالعه می‌گویند که نمی‌توان علت این امر را صرفاً به عوامل مرتبط با همه‌گیری کووید-۱۹ نسبت داد. در دوران اوج همه‌گیری، بسیاری از افراد درگیر با بیماری مجبور بودند مرخصی بگیرند و ساعات کاری خود را کاهش دهند، اما روند کاهش ساعات کاری در سال گذشته همچنان ادامه داشته است.
این تغییر در حالی رخ داده است که بازار کار، با بیکاری ۳.۵ درصد ماه دسامبر مواجه بوده و مشخص نیست که آیا نرخ پایین بیکاری و در نتیجه امنیت شغلی بیشتر، باعث شده است که افراد کمتر کار کنند یا خیر.
قبل از همه‌گیری، سهم نیروی کار در مردان رو به کاهش بود. در سال ۲۰۲۱، مشارکت مردان در بازار کار، ۶۷.۵ درصد بود در حالی‌که این رقم در سال ۱۹۷۰ تقریباً ۸۰ درصد بوده است. این کاهش در میان مردان بین سنین ۲۵ تا ۵۴ سال و بدون مدارک دانشگاهی رخ داده است.
یونگ سوک شین، یکی از نویسندگان مقاله NBER می‌گوید: «اگر مردانی که استطاعت مالی بیشتری دارند، ساعات کاری خود را کاهش دهند، تأثیر زیادی بر بهره‌وری خواهد داشت. ایالات متحده آمریکا کشوری استثنایی است که در آن مردم برای کار کردن ارزش زیادی قائلند و سخت کار می‌کنند. آن‌ها در مقایسه با سایر کشورهای اروپایی زمان‌های بیشتری را صرف کار کردن می‌کنند. ما درباره آینده چیزی نمی‌دانیم، اما به‌نظر می‌رسد این مسئله به همین شکل باقی بماند.»